Kristof Lataire noemt zichzelf toekomstverkenner en expert van religieus erfgoed. Als oprichter en bezieler van Kapittel begeleidt hij de herwaardering van kerken, abdijen, kloosters en andere religieuze plekken. Daarbij vertrekt hij altijd vanuit co-creatie en toegankelijkheid: historische sites moeten volgens hem plaatsen zonder drempels worden die iedereen verwelkomen.

Link met xpair

Wat Kristof Lataire en XPAIR gemeen hebben? Vroeg uit de veren – telefoon tussen 7 uur en 7.30 uur? Negen kansen op tien dat het Kristof is – en actiegedreven. En meer energie dan we kwijt kunnen in een dag. Zo werd zijn passie ook onze passie. Het leidde tot een eerste project: het boek 'Reizen naar morgen’, in samenwerking met Toerisme Vlaanderen. Dat smaakte naar meer, en dus werkten we samen het strategische communicatieplan uit voor de herwaardering en toeristisch ontsluiten van de Sint-Godelieveabdij van Brugge en in het kielzog daarvan twee publicaties: het narratieve beleidsdocument 'De tuin van heden. Een reis naar morgen’ en 'Echo’s van 400 jaar Sint-Godelieve-abdij in Brugge’. Volgden: enkele andere beleidsdocumenten voor Toerisme Vlaanderen. In het boek en de podcastreeks 'De kracht van de scheppende ruimte’ ontwikkelden we een frisse kijk op de toekomstverkenning van religieuze plekken.

1. Nieuwsgierigheid, drive & verwondering

"Elke ontmoeting geeft mij zuurstof"

"Ik wil mensen ontmoeten, ermee in dialoog gaan en samen iets verwezenlijken. Dat is de kern van wat ik doe. Die nood aan connectie zal een karaktertrek zijn die ik heb geërfd: ik zou zelfs babbelen met een hond met een hoed op. Ik kan bij wijze van spreken niet snel genoeg op een plek zijn waar veel mensen bijeen zijn en waar ik contacten kan leggen. Dat is ook de reden waarom ik graag bijeenkomsten en events organiseer. Die drive is er niet louter om mijn mening te delen. Echt in dialoog gaan, is ook actief luisteren en onderzoeken wat mensen bezighoudt en beweegt. Ik word intens gelukkig van de buzz van mensen."

Luisteren is een vorm van reflectie, vindt Kristof: "Er wordt soms te snel geoordeeld of veroordeeld vanuit een bepaald perspectief. Voor mij zijn gesprekken echt momenten waarop ik mijn mening aftoets en regelmatig bijstuur of herzie."

"Of ik nieuwsgierig ben? Ik denk het wel, maar dan toch heel selectief. Van sommige zaken wil ik echt wel alles weten, zoals geschiedenis of religieus erfgoed. Andere dingen kunnen mij dan weer totaal niet boeien. Mijn beste ideeën ontspruiten onder de douche. En let op: ik kan lang douchen. (lacht) Ik hou ook van mensen die meegaan met mijn soms zotte ideeën."

"Mijn grootste frustratie is dat er te weinig uren in een dag zijn. Mijn partner zegt wel eens: jouw probleem is dat je de knop niet kan omdraaien, ook niet op vakantie. Hij heeft gelijk, maar ik zie dat niet als een probleem maar als een ongelofelijke luxe. Vooral met religieuzen heb ik de meest persoonlijke gesprekken die je je kan voorstellen. Omdat ze anders in het leven staan, vermoed ik. Ik heb een supercoole job omdat ik erg vaak wijze mensen ontmoet op magische plekken. En als je dan met die mensen de toekomst van die plekken mag verkennen, dan voel ik me helemaal een avonturier."

Kristof Lataire

2. Communicatie & impact

"Als de dialoog goed zit, kun je mensen meenemen in een verhaal"

"Ik verfoei miscommunicatie. Voor mij moet duidelijk zijn wat je van elkaar verwacht, wat je van een project verwacht. Dat is de essentie van een goede samenwerking voor mij. Communicatie is een van de belangrijkste middelen die ik inzet in mijn projecten rond de toekomstverkenning van religieus erfgoed. Als de dialoog goed zit, kun je mensen meenemen in een prachtig verhaal."

"Zeker in wat ik doe is die impact belangrijk, omdat het over meer gaat dan 'een product’ of 'een plek’. Het gaat over echte betekenis. Dat is ook de rode draad door het boek en de podcastreeks 'De kracht van de scheppende ruimte. Een frisse kijk op de toekomstverkenning van religieuze plekkenx. In de introductie is het als volgt verwoord: de scheppende ruimte is een broedplaats van ideeën, een bron van inspiratie waaruit je kan putten om vorm te geven aan je eigen verhaal, je 'waarom’ helder te krijgen om van daaruit de stap te zetten naar de 'hoe’ en uiteindelijk de 'wat’. Het gaat niet over 'how to do’, maar 'how to be’ om te experimenteren en de toekomst van ons religieus erfgoed en patrimonium te kunnen omarmen. Met die denkwijze geven wij niet één concreet antwoord voor een nieuw toekomstverhaal voor een kerk, abdij of klooster, maar hebben we de ambitie om je denken te verbreden, te veranderen zodat je andere keuzes kan maken."

"Of ik met mijn communicatieve aanpak impact heb? Bescheiden klinkt het niet, maar ik heb wel de indruk dat ik de spreekwoordelijke steen in de rivier kan verleggen."

3. Authenticiteit & eigenzinnigheid

"Religieuzen nemen de tijd om hun woorden goed te overdenken"

"Mijn vrienden lachen me meer dan eens uit als ik het weer eens heb over 'de ziel van de plek’ (de combinatie van tastbare en niet-tastbare elementen die samen een plek maken tot wat die is), maar voor mij gaat dat net over authenticiteit. Ik kan me soms storen aan containerbegrippen waaruit de gelaagdheid is verdwenen. Neem nu een 'verstillende plek’: waarover gaat dat precies? Wat maakt dat een plek kan verstillen? Dat maakt de gesprekken die ik daarover heb met religieuzen zo boeiend: zij kunnen dat beter dan wie ook uitleggen omdat zij de tijd nemen om hun woorden goed te overdenken. Dat is een fantastische gave waar we zelf allemaal wat meer aandacht aan mogen geven, want het zou ervoor zorgen dat veel dialogen genuanceerder en helderder zouden zijn. Een mooie remedie tegen de overvloed van extreme uitspraken die vaak gedachtenloos worden geformuleerd."

"Namen zal ik er niet op plakken, maar ik bewonder heel veel mensen. Ik heb vooral een boontje voor wie toekomstgericht denkt, niet alleen aan zichzelf nu. Voor wie beseft dat acties van vandaag op de langere termijn een positieve impact kunnen hebben en daar ook naar handelen. Zoals Peter De Wilde (Administrateur generaal van Toerisme Vlaanderen en Vlaams Agentschap Onroerend Erfgoed) onlangs verwoordde: 'Erfgoed dat niet leeft, zal niet overleven.’ Dat is geen vrijblijvende quote, hé. Dat is een visie die dingen in beweging zet. Met mensen die dergelijke visies uitdragen, werk ik het liefste samen. In die mate zelfs dat ik mensen die dat niet in zich hebben, soms inks laat liggen – omdat ze me geen positieve energie geven."

"Koppig zou ik mezelf niet noemen, wel gedreven. Die drive is tegelijkertijd mijn sterkte en mijn valkuil. Elke dag heb ik goesting om erin te vliegen. Al krijg ik nu en dan te maken met de gevolgen van mijn gedrevenheid: te veel op mijn bord."

4. Verbinding & samenwerking

"Ik ben een volbloed 'yes man’"

"Verbinding en samenwerking moeten voor mij een beweging op gang brengen, tot actie leiden. Soms spreekt een wollige conversatie mij wel aan – en is het nuttig in een toekomstverkenning –, maar daar mag het niet bij blijven. Ik ben een man van de actie. Voor mij moet het concreet worden, reden waarom er aan mij geen academicus verloren is gegaan. Wel heb ik altijd anderen nodig om ideeën te vertalen in realiteit. Ik geloof niet zozeer in solo slim-acties, wel in co-creatieve samenwerkingen."

"Ik kan geen nee zeggen, ik ben een volbloed 'yes man’. Ik ben er trouwens ook zeker van dat sommige mensen heel goed beseffen hoe ze daar gebruik van kunnen maken, op welke knop ze moeten duwen om mij te engageren."

5. Reflectie & toekomst

"Erfgoed inzetten om toekomst te maken"

"Wat ik een 20 jaar jongere Kristof zou aanraden? Maak nog meer tijd om je passie te volgen, en probeer niet alles tegelijk te willen realiseren – wellicht is dat een uiting van mijn West-Vlaamse wortels."

En over twintig jaar? "Dan hoop ik dat ik nog altijd doe wat ik nu doe – zei ik het al: ik heb de mooiste job die je kan dromen. Misschien wat rustiger, dat wel. Maar vooral: ik hoop dat ik zal hebben bijgedragen aan een minder donker wereldbeeld. Dat ik erin geslaagd ben om erfgoed te gebruiken om de toekomst vorm te geven. Wel ben ik ook wat bezorgd: ik vrees dat de aandacht voor de waarde van religieus erfgoed verslapt, omwille van de vele maatschappelijke en geopolitieke verschuivingen die ook veel aandacht en energie opeisen. Terwijl we ruimte nodig hebben en zullen blijven hebben voor bezieling."

© Foto Kristof Lataire, Daan Paredis, Peter Frison, Thomas De Boever en Dirk Remmerie: Thomas De Boever.